Hayalimde; hafif tombul (yanlış anlamayın, bence tombul olmak annelere her zaman çok yakışıyor), her şeyini kızlarına adamış, yaşları kaç olursa olsun kızlarının arkasında olan, her akşam iş çıkışında kızlarının eve gelmesini bekleyen anaç biri var..(yazarken bir anda farkettim, kendi annemle ne de çok ortak nokta saymışım, iyi ki varsın anneciğim..)
Sibel Hanım'ı 2008 yılında tanıdım; zarif, kimseyi kırmadan iletişime geçen, insanın gözünden zorda olduğunu görüpte koşacak içtenlikte, tam bir abla edasında..
İyi ki tanıdım sizi..
Zorlu hayat şartlarını hep konuşuyoruz ya, işte bu zorluklar arasında umarım annenizin yüreğinde ufacıkta olsa çiçekler açtırmaya yeter bu renkli kurabiyeler..
Kutunun içindeki not; benim içimden gelen, ancak anneniz ve sizin aranızdaki sır :)
Her zaman sevgi dolu yüreğinizle hayatımda olmanız ve anneniz ile olan sıcacık bağınızın hiç kopmaması dileğiyle..
Kucak dolusu sevgiler,
Zeynep..
Zerafet, samimiyet, içtenlik sımsıcak bir kalpten çıkmış, özenle-sevgiyle-maharetle bir kutunun içine girmiş.o kutu da bir evde yasayan minik kadınları dünyayın en mutlu insanları yapmaya yetmiş... zeynep'cim iyi varsın, iyiki hayatımdasın.
YanıtlaSilYorumunuz beni öle mutlu etti ki..annenizin ellerinden öpüyorum, öle güzel şeylere layıklar ki onlar.. iyi ki varlar..siz de iyi ki varsınız, iyi ki tanımışım sizi..o güzel yüreğinizden geçenlerin hepsinin bir bir olması dileğiyle..
YanıtlaSil